چکیده :
هدف این پژوهش، بررسی میزان تاثیر منابع دانشی بر قابلیت های پویا در شرکت های فعال در صنعت فن آوری نانو است. این پژوهش توصیفی- پیمایشی با ماهتی کاربردی و از لحاظ زمانی مقطعی است. در این پژوهش میزان تاثیر منابع دانشی شامل ابعاد سرمایه انسانی، دانش سازمانی بیانی و دانش سازمانی بیانی و دانش سازمانی رویه ای بر قابلیت های پویا یعنی قابلیت های سنجش، یادگیری، یکپارچگی و هماهنگی در قالب دوازده فرضیه، مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری در این پژوهش شامل شرکت های عضو ستاد نانو معاونت فن آوری ریاست جمهوری بود و داده ها از مدیران این شرکت ها از طریق پرسش نامه جمع آوری شد و تمام این شرکت ها به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. برای اندازه گیری روایی پرسشنامه ها از روایی محتوایی و صوری با نظرات اساتد و صاحبنظران مدیریت و جمعی از پاسخ دهندگان و برای تعیین پایایی آن، از آلفای کرونباخ استفاده شد. مقدار آلفای کرونباخ محاسبه شده برابر۰/۹۴ برآورد گردید. برای بررسی نرمال بودنداده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مسر و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. برای تحلیل ها و آزمون های آماری از نرم افزار SPSS۲۴ و برای تحلیل ساختاری از نرم افزار AMOS ۲۴ استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که به طور کلی، منابع دانشی بر قابلیت های پویا در شرکت های فعال بر قابلیت سنجش) و ششم (تاثیر دانش سازمانی بیانی بر قابلیت یادگیری) مورد تائید قرار گرفت. در نهایت مشخص شد تاثیر دانش سازمانی رویه ای بر قابلیت یادگیری با ضریب ۰/۵۱۰ دارای بیشترین ضریب مسیر و تاثیر دانش سازمانی بیانی بر قابلیت یکپارچگی با ضریب ۰/۲۳۴ دارای کمترین ضریب مسیر است.
نویسندگان:
مجتبی فدائی - دانشجوی دکتری رشته مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سیدمحمدرضا میراحمدی اردکانی - استادیارگروه مدیریت، واحد دولت آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
علیرضا وحدت پور - مدیر پروژه های پیشران فناوری، منطقه ویژه علم و فناوری استان اصفهان، اصفهان، ایران
حمید اسدی - فعال و پژوهشگر حوزه فناوری نانو
سال انتشار: 1400
محل انتشار: کنفرانس ملی دستاوردهای نوین در پژوهش های مدیریت، اقتصاد و حسابداری
کد COI مقاله: NAMEAR01_013
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد. جهت دانلود، اینجا کلیک کنید.
چکیده: هدف این پژوهش، ارزیابی میزان شناخت مدیران بنگاه های فناوری نانوی ایران از منابع دانشی در شرکت های فعال در صنعت فن آوری نانو است. این پژوهش توصیفی - پیمایشی با ماهیت کاربردی و از لحاظ زمانی مقطعی است. در این پژوهش میزان سطح مطلوبیت آشنایی مدیران بنگاه های فناوری نانو ایران از منابع دانشی مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری در این پژوهش شامل شرکت های عضو ستاد نانو معاونت فن آوری ریاست جمهوری بود، که داده ها از مدیران این شرکت ها از طریق پرسش نامه جمع آوری شد و تمام آنها (۲۵۰ نفر) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای اندازه گیری روایی پرسشنامه ها از روایی صوری با نظرات استاد راهنما و صاحبنظران مدیریت و برای تعیین پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شد. مقدار آلفای کرونباخ محاسبه شده برابر۰/۹۴ برآورد گردید. در این پژوهش برای تحلیل داده ها از آزمون ا تک نمونه ای توسط نرم افزار ۲۳ SPSS استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که میزان شناخت مدیران از منبع سرمایه انسانی در سطح مطلوب نبوده، اما شناخت مدیران از منابع دانش بیانی و دانش رویه ای در سطح مطلوب ارزیابی شد.
نویسندگان:
مجتبی فدائی - دانشجوی دکترای مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران
علیرضا وحدت پور - مدیر پروژه های پیشران فناوری منطقه ویژه علم و فناوری اصفهان
سال انتشار: 1400
محل انتشار: دهمین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در مدیریت، اقتصاد و توسعه
کد COI مقاله: ICMET10_102
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد. جهت دانلود، اینجا کلیک کنید.
در ادامه برگزاری سلسله نشستهای صنعتی معرفی فرصتها و کاربردهای صنعتی فناوری نانو در قالب طرح «هر هفته، یک شهرک صنعتی»، که با همکاری بخش ترویج صنعتی ستاد ویژه توسعه فناوری نانو و فن بازار استان اصفهان در حال اجرا است، در هفته چهارم از اجرای این برنامه، در روز چهارشنبه ۱۹ آذر ماه ۱۳۹۹، شرکت های مستقر در شهرک صنعتی راوند کاشان و شهرک صنعتی امیرکبیر کاشان با کاربردها و فرصت های صنعتی فناوری نانو آشنا شدند.
این نشست با حضور ۱۳ تن از از مدیران ۱۱ واحد صنعتی فعال در حوزه ساخت تجهیزات، نساجی، غذا و دارو، مواد شوینده، کشاورزی و کودهای شیمیایی، کاشی و سرامیک و مواد بهداشتی و آرایشی مستقر در شهرکهای صنعتی امیرکبیر و راوند بصورت وبیناری و با ارائه دکتر مجتبی فدائی مدیر اجرایی فن بازار منطقه ای استان اصفهان و مدیرعامل شرکت فناوریهای پیشرفته آسیا برگزار شد.
در بخش آخر این نشست، تقاضاهای صنعتی مدیران واحدها، در حوزه کاشی و سرامیک، نساجی، ماشین سازی، مواد غذایی و دارویی و مواد شوینده از شرکت های حاضر در جلسه دریافت شد که اقدامات لازم جهت پیگیری این تقاضاها از سوی مجری این برنامه (شرکت فناوریهای پیشرفته آسیا) در حال انجام میباشد.
شایان ذکر است حضور در این برنامه برای مدیران، نمایندگان شرکتها و واحدهای صنعتی، رایگان بوده و ثبت نام از طریق مراجعه به نشانی http://asiahitech.com/seminar/ امکان پذیر است.
مدیران و فعالان صنعتی علاقمند به همکاری در این برنامه، میتوانند با تماس با فن بازار استان اصفهان و شماره های ۰۹۳۰۱۰۰۲۲۷۰ و ۰۹۳۰۱۰۰۲۲۸۰ و ۰۹۳۰۱۰۰۲۲۹۰، نسبت به چگونگی اجرای این برنامه در شهرک صنعتی خود کسب اطلاع و اقدام نمایند.
امروز با دوستی که صدای راننده تاکسی اینترنتی رو ارسال کرده بود، در مورد اهمیت «داستان سرایی» در تبلیغات صحبت میکردیم که بد ندیدم اینجا هم در موردش صحبت کنم.
داستان سرایی (Story Telling)برای ساخت الگو در یک جامعه یا سازمان روش اثربخشی برای نشون دادن فرهنگ غالبه اون جامعهست.
این قهرمان، الگویی موفق میشه برای بقیه اعضا و پرسنل و داستانش، بدون صرف هزینه و بدون دستور و دخالت مدیر و مسئول، دست به دست بین همه میچرخه و به اصطلاح وایرال میشه.
یک داستان خوب باید سرگرمکننده، شفاف، به یادماندنی و جهانی (همه آدمها بتونن درکش کنند) باشه؛ مثل همین داستان راننده تپسی.
چه تبلیغی از این بهتر، کم هزینه تر و اثر بخش تر میتونست پیام «رانندگان تپسی مهربانند/ یا انسان واقعی اند» را برسونه؟😉
استفاده موثر از «احساسات انسانی» در تبلیغ؛ روشی بود که بهتر از هر بیلیورد میلیاردی دیگری سرچهارراهها برای تپسی کار کرد.
از این روش برای فرهنگسازی در جامعه و سازمان خودمون، و همچنین تبلیغات غافل نشیم.
نمونههایی از کاربست Story Telling، برای اشاعه یک فرهنگ/ یا خرده فرهنگ:
۱- کارمند فروشگاه زنجیرهای والمارت، پیراهن چروک یکی از مشتریان را که برای رفتن به جلسهای عجله داشت اتو کرد. (پیام: ما برای احساس راحتی مشتری در فروشگاهمون هر کاری میکنیم، حتی اتو کردن لباسش)
۲- آتشنشان ها میدانستند پلاسکو داره فرو میریزه؛ اما به امید اینکه شاید بتونن جان یک نفر رو نجات بدن، از ساختمان بیرون نیامدند. (پیام: آتش نشان از جان خودش برای بقیه انسانها میگذره)
۳- با اینکه بحث مرگ و زندگی بود، و دو ماه هم بود که حقوق نگرفته بودند؛ پرستارها لحظهای دست از خدمت در بخش بیماران کرونایی نکشیدند...
پی نوشت: داستان سرایی، قصه گویی نیست/ راست و واقعیه، چیزیه که واقعا اتفاق افتاده، دقیقا مثل صحبتهای همین راننده که صاف و صادقه.
در این مطلب تصاویر میکروسکوپی کرونا ویروس جدید (COVID-199) را قرار داده ام.
یک نظم، یک نانو سیستم خود آرا...واقعا دیدنی است. برویم سر اصل مطلب:
تصویری رنگی از سلول های یک بیمار آلوده به SARS-CoV-2. ذرات ویروس به رنگ صورتی رنگی است. تصویر توسط یک میکروگراف الکترونی روبشی گرفته شده است.
تصویری از coronavirus جدید گرفته شده با میکروسکوپ الکترونی، توسط موسسه ملی بهداشت ایالات متحده
آنچه در بالا مشاهده می کنید تصویر میکروسکوپ الکترونی روبشی رنگ شده است که ویروس COVID-19 (قسمت زرد رنگ) را در سلول های ریه بیمار در ایالات متحده نشان می دهد.
ما در دنیای شلوغی زندگی می کنیم و نوعی باور در ما وجود دارد که همیشه باید کاری کرد و دست روی دست گذاشتن کاری خطاست. به همین خاطر مدام در حال انجام کارهای مختلف هستیم.
اما وقتی مدام مشغول به کاری هستیم در مغز ما چه اتفاقی میافتد؟
دکتر دنیل لویتین عصبپژوه در این باره می گوید: هربار که شما توجهتان را از موضوعی به موضوع دیگه معطوف کنید، مغز باید یک جابهجایی عصبی-شیمیایی انجام بدهد که برای این کار از مواد غذایی موجود در مغز استفاده میکند. پس اگر چندکار را با هم اجرا میکنید، دارید به سرعت از یک چیز به چیز دیگه جابهجا می شوید، و با اینکار منابع عصبی را تحلیل میبرید و برای همین است که در پایان روز دچار استرس و خستگی شدید می شوید.
اما وقتی کاری برای انجام دادن نداریم و به اصطلاح "بی حوصله "می شویم چه چیزی در مغز ما رخ می دهد؟
دکتر سندیمن، پژوهشگر حوزه "بیحوصلگی" میگوید: وقتی حوصله شما سر میرود، یک شبکه در مغز شما فعال میشود به نام "حالت پیشفرض." بنابراین بدن ما، موقع تا کردن لباس ها یا پیاده رفتن به سرکار به حالت هدایتگرِ خودکار درمیآید. این همان حالتی است که در فلسفه تائو به آن "وو وی" یا "بی عملی" می گویند.
حالا یک سوال: آخرین باری که هیچ کاری انجام ندادید کی بود؟ واقعا هیچ کاری. یعنی نه پیامک و نه اینترنت، نه تلویزیون، نه چت، نه غذا خوردن، نه مطالعه و نه حتی نشستن و یادآوری گذشته یا برنامهریزی برای آینده؟
هیچ کاری نکردن یکی از سخت ترین کارهاست؛ چرا که ما عادت کرده ایم همیشه کاری انجام دهیم و مشغول باشیم و همین موجب استرس زیادی است که همه ما در زندگی تجربه می کنیم. ما "هنر بی عملی" را فراموش کرده ایم.
یک دهه قبل، ما توجهمان را هر ۳ دقیقه یک بار تغییر میدادیم. حالا هر ۴۵ ثانیه یک بار و در تمام طول روز این کار را میکنیم. هر فرد به طور میانگین روزی ۷۴ بار ایمیل، کانال تلگرام، واتس آپ یا اینستاگرامش را چک میکند.
پژوهشها نشان میدهد «تمرکز نکردن» نیز به همان میزان «تمرکز کردن» اثرگذار و نیرومند است، اگرچه به شکلی متفاوت. ممکن است قدری عجیب به نظر برسد، اما در حالی که تمرکز کردن موجب میشود فعالتر و پرکارتر ظاهر شویم، تمرکز نکردن به خلاقتر شدنمان کمک میکند.
زمانی که در وضعیتی بیخیال و آسوده به سر میبریم، مثل اوقات بیکاری یا تنبلی، وقتی که هیچ کاری نمی کنیم ذهنمان به پرسهزنیهای شگفتانگیز مشغول می شود و لحظهای خاص را برای ربط دادن فکرهایی که در ذهن مان چرخ میخورند، انتخاب میکند.
نتایج یک مطالعه نشان میدهد که ۴۸ درصد مواقع ذهنمان مشغول پرسهزدن در آینده است. این در حالی است که زمان حال با ۲۸ درصد و زمان گذشته با ۱۲ درصد، سهم کمتری در این میان دارند. آن مقدار زمان باقیمانده هم ذهن مان عموما خالی یا رهاست. درصد دقیق این مواقع چندان اهمیتی ندارد؛ آنچه مهم است، روشن کردن این نکته است که پرسهزنی و سرگردانی افکارمان در اوقاتی که هیچ کاری نمی کنیم، آن گونه که تا پیش از این تصور میکردهایم، تباه و بیحاصل نیست.
"هیچ کاری نکردن" به ما فرصت می دهد تا به سه کار اساسی بپردازیم:
1- استراحت
وقتی حواس و توجه مان به هیچچیز نیست و در وضعیت آسودهخیالی هستیم، به معنای واقعی مشغول استراحتیم. زمانی که خودمان را رها میکنیم و اجازه میدهیم ذهنمان آزادانه پرسه بزند، در حالت «تمرکز پراکنده» (Scatter Focus) هستیم؛ حالتی که تقویتکننده انرژی است و کمک میکند بعدا بتوانیم عمیقتر تمرکز کنیم.
انجام کارهای لذتبخشی که نیازمند تلاش و تمرکز حواس نیست، میتواند در تقویت انرژی ذهنی مفید و موثر باشد.
برای مثال، میتوانیم اوقاتی را به انجام سرگرمیهای خلاقانه اختصاص دهیم (نقاشی کردن، کاردستی ساختن، خطاطی، باغبانی، آشپزی و ... )، یا بدون همراه داشتن موبایل، مسیری را بدویم، قدم بزنیم یا شنا کنیم. علاوه بر این، ثابت شده است انجام دادن کارهای معمولی که از سر عادت انجام می شوند، خلاقیت مان را حین فکر کردن افزایش میدهند.
2- تدبیر و چارهاندیشی
تحقیقات نشان میدهد هنگام "هیچ کاری نکردن" 14 برابر بیشتر به آینده فکر میکنیم. همچنین، مواقعی که آسودهخاطریم و توجهمان به چیز خاصی معطوف نیست، 7 برابر بیشتر به اهداف بلندمدت فکر میکنیم.
بدیهی است که تحقق این اهداف موضوع دیگری است، اما «هیچ کاری نکردن» اجازه میدهد در وهله نخست، قصدهایمان را مشخص و تعیین کنیم و اهدافمان را به یاد بیاوریم.
3- کشف ایدهها
در حالت هیچ کاری نکردن ذهن آسوده ما، سه مقصد ذهنی گذشته، حال و آینده را به هم پیوند میدهد.
در مقایسه با وضعیت متمرکز، وضعیت "تمرکز پراکنده" به نحو قابل ملاحظهای با بینش خلاقانهتر همراه است.
برای مثال، ممکن است ناگهان ایدهای را که چند هفته قبل جایی خواندهایم، به یاد بیاوریم و آن را به چگونگی حل و فصل وضعیت فعلیمان در محل کار ربط دهیم.
اوج دستیابی به ایدههای خردمندانه و دور از انتظار را زمانی تجربه میکنیم که در وضعیت تمرکز پراکنده حاصل از "هیچ کاری نکردن" به سر میبریم.
ظاهر امر این است که در مواقع بیکاری، کار خاصی انجام نمیدهیم اما به لحاظ ذهنی، دقیقا عکس آن صادق است.
چه بسا باید بیش از اینها هیچ کاری نکنیم؛ خواه بنا باشد به مغزمان استراحت بدهیم، خواه به دنبال کشف ایدههای خردمندانه یا چارهاندیشی و تدبیر برای برنامههای آینده باشیم یا استراحت مطلق مد نظرمان باشد.
گاهی اوقات برای آن که شاهد اتفاقهای دلخواه باشیم، بهترین راه «هیچ کاری نکردن» است.
چند توصیه برای بی عملی
1- هیچ کاری نکردن سخت است پس روزانه 10 دقیقه برای آن تمرین کنید. در محلی که رادیو، تلویزیون و موبایلتان خاموش باشد در حالتی آسوده بنشینید و به جریان تنفس (دم وبازدم) خود توجه کنید. بدین شکل که گوشه ای آرام بنشینید، چشم هایتان را ببندید و آرام نفس بکشید. نکته مهم و کلیدی این است که باید حواس تان به جریان هوا از لحظه ورود به بینی و حرکت به سمت شش ها و پر کردن شش ها و خروج از بینی باشد. جریان هوا را دنبال کنید.
2- حداقل هفته ای یکبار در پارک یا خیابان ها قدم بزنید و اجازه بدهید که مسیر شما را هدایت کند. این تمرین را در کوچه پس کوچه های محله و شهرتان هم می توانید انجام دهید. مهم این است که مسیر را به خودش واگذارید نه آنکه خود شما انتخاب کنید. مقصد خاصی را دنبال نکنید.
3- روی سطحی مثلا کف اتاق پلاستیکی پهن کنید و مقداری ماسه یا خاک تمیز روی آن بریزید. بعد با تکه چوب یا انگشت شروع به رسم اشکال و خطوط فی البداهه کنید.
4 - چند کتاب که طرح های خام برای رنگ آمیزی دارند و یک جعبه مداد رنگی بخرید و هر روز چند دقیقه به رنگ آمیزی بپردازید.
نوشتاری از هادی نیلفروشان
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی
واسطه (broker) در ادبیات روزمره اقتصادی ایران امروز مفهوم چندان دلنشینی نیست. واسطه ها متهم هستند به ارزش خلق نکردن اما خوب پول گرفتن. این است که مثلا در اخبار میخوانیم که فلان مقام مسئول از اینکه حجم بالایی از اقتصاد به واسطه گری اختصاص یافته است، اظهار تاسف نموده است. بگذریم که عمری است شغل آباء و اجدادی مردمان این سرزمین همین واسطه گری بوده است، و اصلا عبور جاده ابریشم هم از این سرزمین بی حکمت نبوده است، مساله بالاتر این است که واسطه ها اگر به اقتضای شغلشان عمل کنند، اتفاقا بسیار هم ارزش افزا و نقش آفرین هستند. برای توضیح نقش واسطه ها در یک کلمه میتوان گفت آنها هزینه معاملات (Transaction Costs) را به شدت کاهش میدهند. مثلا شما وقتی میخواهید خودروی شخصی دست دومتان را بفروشید، یا باید به روزنام هها و سایتهای تبلیغی، سفارش آگهی بدهید (هزینه تبلیغات)، یا باید به محلهای اختصاصی موجود در شهرها و روستاها بروید و شاید با صرف ساعتها و حتی روزها یک نفر مشتری را بیابید(هزینه جستجوی مشتری). در مرحله بعد باید با کلی استرس و نگرانی اجازه دهید فرد مشتری سوار بر خودروی شما شود و آن را بیازماید (مواردی وجود داشته که فرد در قامت مشتری آمده اما در واقع دزد یا حتی جانی بوده است) (هزینه نگرانی و استرس). تازه پس از آن نوبت به تنظیم قرارداد میرسد که اینجا نیز باید از یک کارشناس حقوقی مشورت گرفت تا قراردادی محکم و غیر قابل خدشه تنظیم نماید (هزینه تنظیم قرارداد). و این داستان میتواند باز هم ادامه بیابد. اما واسطه ها بخاطر پیشرفت در منحنی یادگیری و کسب سرمایه اجتماعی و اعتماد مشتریان، فعالیتهای بالا را با هزینه ای بسیار کمتر و در زمانی بسیار سریعتر به انجام میرسانند و این دقیقا همان ارزش افزودهای است که از یک واسطه انتظار میرود.
دنیای نوآوری هم واسطه های خود را دارد. اول اینکه یادمان باشد در عصر نوآوری باز به سر میبریم. نوآوری باز یعنی پذیرفته ایم که هیچ بنگاهی همه شایستگی ها و منابع لازم را برای محقق ساختن همه برنامه های نوآورانه خود ندارد و لاجرم میبایست برای تحقق آنها به سمت دیگر موسسات و شرکتهای پیرامون خود دست همکاری و تعامل دراز کند. دوم اینکه وقتی پای “تعامل” به میان می آید، یعنی به زودی کار به “معامله” هم کشیده میشود؛ و وقتی حرف از معامله است، واسطه ها میتوانند هزینه معامله را به کمترین سطح برسانند. اجازه دهید کمی بیشتر توضیح بدهم.
فرض کنید شرکت الف در برنامه خود چنین هدفگیری نموده است که تا انتهای سال محصول جدیدی را به بازار عرضه کند. اگر آن محصول اجزا و قطعات مختلفی داشته باشد، ارایه کردن آن محصول جدید لزوما به معنای تولید همه ریزقطعات و ریز اجزای آن توسط خودش نیست، راهبرد کوتاهتر، جذابتر و احتمالا اقتصادی تر این است که کار توسعه و ساخت برخی از ریز اجزا و قطعات را به شرکتها و موسساتی بسپرد که در تولید قطعات مشابه شایستگ یها و دانش بیشتر و عمیقتری دارند. از اینجا وارد فاز “جستجو” برای یافتن بهترین تولیدکنندگان ریزقطعه یا جزء مورد نظر میشود. فرآیندی که میتواند خودش به اندازه توسعه داخلی آن قطعه زمانبر و پرهزینه باشد. اینجاست که پای یک واسطه نوآوری به میان کشیده میشود. واسطههای نوآوری در فضای حد فاصل عرضه کنندگان و متقاضیان محصولات و خدمات نوآورانه قرار میگیرند و هزینه معامله بین این دو را به تمام معانیای که در مثال بالا (فروش خودرو) نام بردم، کاهش میدهند.
واسطه گری نوآوری کسب وکاری است که در کشور ما نیز به تازگی رونق یافته است. همزمان با شدت گرفتن تحریم های ظالمانه نظام سلطه علیه کشورمان، بنگاههای بزرگ گرایش بیشتری به سمت تامین تجهیزات مصرفی و مواد اولیه مورد نیازشان از داخل کشور یافتهاند. جالب اینکه کشور به دلیل برخورداری از ظرفیتهای صنعتی، فناورانه و دانشی قوی در بسیاری موارد توانایی تامین نیازهای صنایع بزرگ را دارد، اما آنچه این دسترسی را با دشواری و کندی مواجه میساخت، فقدان کارگزاران و واسطه هایی بود که بتوانند دست شرکتهای بزرگ را در دست شرکتهای دانش بنیان و نوآفرین (استارتآپ) بگذارند. خوشبختانه اداره کل شرکتهای دانش بنیان معاونت علم وفناوری ریاست جمهوری نیز در این زمینه دست به طراحی و اجرای یک برنامه اقدام در گستره ملی زد و حمایت جدی و نظاممند از این کارگزاران یا واسطه های نوآوری را در دستور کار قرارداد، اقدامی که باعث شده کارگزاران نوآوری با اطمینان و نشاط بیشتری این کسب وکار را تعقیب نمایند.
عصر روز یکشنبه ۲۱ مهر ماه ۱۳۹۸، بعد از چهار روز فعالیت فشرده و حضور مسئولان کشوری، متخصصان حوزه فناوری نانو، پژوهشگران، شرکتها و سازمانهای مرتبط با این فناوری، این نمایشگاه به کار خود پایان داد.
دوازدهمین نمایشگاه فناوری نانو با حضور بیش از۲۰۰ شرکت و نهاد فعال در حوزه فناوری نانو و برگزاری نشستها و کارگاههای آموزش به کار خود پایان داد.
بعد از چهار روز فعالیت، دوازدهمین نمایشگاه فناوری نانو به پایان رسید. در طول برگزاری این نمایشگاه مسئولان کشوری، متخصصان حوزه فناوری نانو، پژوهشگران، شرکتها و سازمانهای مرتبط با این فناوری از این نمایشگاه بازدید کردند. جلسات تخصصی و کارگاههای آموزشی از جمله برنامههای حاشیهای یازدهمین نمایشگاه فناوری نانو بود.
نشست ارائه نیازهای فناورانه حوزه کامپوزیت و پلیمر، رنگ و رزین و نانومواد، نشست ارائه نیازهای فناورانه حوزه نفت، نشست مدیریتی با انجمنهای فعال در حوزه صنایع غذایی، کشاورزی و دامپروری بخشی از برنامههای شبکه تبادل فناوری در دوازدهمین جشنواره فناورینانو است.
شبکه تبادل فناوری ستاد توسعه فناورینانو، برنامههای متنوعی برای دوازدهمین دوره جشنواره فناورینانو تدارک دیده است. نشست ارائه نیازهای فناورانه حوزه کامپوزیت و پلیمر، رنگ و رزین و نانومواد (۱۹ و ۲۰ مهر)، نشست ارائه نیازهای فناورانه حوزه نفت (۲۱ مهر)، نشست مدیریتی با انجمنهای فعال در حوزه صنایع غذایی، کشاورزی و دامپروری (۲۰ مهر)، امضای قراردادهای همکاری فناورانه (۲۰ و ۲۱ مهر)، گالری طرحهای موفق در غرفه شبکه تبادل و معرفی نیازهای فناورانه صنایع برای همکاری با فناوران واجد شرایط از جمله برنامههای مهم این شبکه در جشنواره دوازدهم هستند.
روزگاری پیتر دراکر پدر علم مدیریت نوین گفت: "کار و کسب دو بخش پولساز دارد. بازاریابی و نوآوری. بقیه اش کار گل است". کتاب "طرح بازاریابی کسب و کارهای کوچک" راهنمایی برای برنامه ریزی بخش بازاریابی کار و کسب شما است.
اگر کار و کسبی دارید و یا آنکه می خواهید راه اندازیش کنید؛ باید پرسش های کلیدی را مطرح کنید و برای آنها پاسخهای مناسبی بیابید. یکی از مهم ترین آنها این است که چگونه می خواهید بازاریابی محصول و یا خدمت خود را اجرا کنید. برای انجام این کار نیازمند برنامه ای هستید که طرح بازاریابی نام دارد و گام به گام شما را در این مسیرهدایت می کند.
زمینه فعالیت: کفش و پوشاک
"استفاده از نرم افزار های ویژه که برای هر کسب و کاری با توجه به زمینه فعالیت آن طراحی می شوند، گام بزرگی در صرفه جویی زمان و کسب فرصت بیشتر در جهات توجه به رشد کسب و کار خواهد بود"
+ Just Spotted
زمینه فعالیت: تزئینات داخلی با استفاده از پوسترهای تخصصی
"مهم ترین شانس هر کسب و کار در ربودن گوی سبقت از رقبا، شخصی سازی است. کسب و کار خود را منحصر به فرد پایه گذاری کنید. ما تصمیم گرفتیم تا یکی دیگر از فروشگاه های آنلاینی نباشیم که فاقد روح کاری هستند و هیچ چیز متفاوتی برای گفتن ندارند."
+ Cover-Up
زمینه فعالیت: طراح و تولید کننده انواع قاب و کاور برای تبلت و گوشی های هوشمند
"اهداف خود را از همان ابتدا روشن سازید چرا که نمی توان این پایه های اساسی را هر زمان که اراده کنید عوض کرده و اهداف جدیدی برای کسب و کار خود تعیین کنید. این اهداف به منزله ی شناسنامه کسب و کار شما خواهند بود."