نموداری که طراحی و اجراش برای ما هیجان انگیز بود.
خدا رو شکر
به خاطر همه چیز؛
به خاطر همه دارایی هام.
دارایی های من با دارایی های اکثر آدمها فرق دارن.
پول نیست. و با پول هم قابل بدست آوردن نیستند.
حس "ثروتمندترین" بودن رو دارم.
از ته دل از خدای بزرگم برای قرار دادن این "بهترین ها" در مسیر زندگیم متشکرم...
فقط همین.
دهم شهریور ماه هزار و سیصد و نود و هفت
شب تولد 29 سالگی
اسفند 96، به رسم چندین ساله، اهداف و برنامه های توسعه فردی خودم را برای سال 97 می نوشتم. اما این بار یک تفاوت داشت...تصمیم گرفتم چیزی در حدود 70 درصد اهداف رو در سه ماهه اول سال محقق کنم.
امروز که این متن رو می نویسم میتونم بگم که ~تقریبا~ این اتفاق افتاده و از الان می تونم برای بقیه سال، برنامه ها بریزم. بد نیست این وسط یه سَری هم به قانون پارکینسون بزنیم:
قانون پارکینسون مفهومی رایج در مدیریت است و مضمون آن این است که «هر کار به اندازه زمانی که برای آن تخصیص داده شده طول میکشد.»
نام آن از نام تاریخدان انگلیسی سیرال نورثکوت پارکینسون گرفته شده که در سال ۱۹۵۵ در مقالهای طنزآمیز در مجله اکونومیست به این قانون اشاره کرده است.
این قانون زمینهٔ گسترش بیرویه بوروکراسی را بیان میکند. از دید این «قانون» هر کار تا زمانی که برای آن تعیین شده طول میکشد و این مدت ارتباط چندانی با میزان و ماهیت کار ندارد.
این نحوه عمل در سازمانها رخ میدهد و بوروکراسیها بدون گسترش اهدافشان، خود گسترش مییابند.
پارکینسون «تمایل مدیران به داشتن مرئوسان بیشتر» را انگیزه گسترش بوروکراسیها میداند که در نتیجه موجب افزایش کارکنان وایجاد وظایف تکراری میشود. (به نقل از: ویکی پدیا)
مطالعه و عمل به کتاب اثر مرکب، نوشته دارن هاردی را به همه دوستان پیشنهاد می کنم.
به تایید بسیاری از مشاوران کسب و کار، مدیران و روانشناسان؛ این کتاب عصاره عملیاتی و جان کلام تمامی کتاب های روانشناسی موفقیت و توانمندسازی است که تاثیرات ملموسی در تفکر، سبک، و مسیر زندگی شما خواهد داشت.
نسخه ای که من مطالعه کردم توسط لطیف احمدپور و میلاد حیدری به فارسی ترجمه، و انشارات شریف آن را منتشر کرده است.
از آن جا که مطالعه این کتاب خیلی به من چسبید و عمل به آن نتایج ملموسی برایم داشت، ده نسخه از آن را برای هدیه به اطرافیان خریداری کردم.
چکیده:
فناوری نانو فرصت های جدید و گسترده ای را برای دانشمندان، مهندسان و کارآفرینان ایجاد می کند تا در حل برخی از مسائل مهمی که انسان امروزی با آن مواجه است، مشارکت داشته باشد. نوآوری های مبتنی بر فناوری نانو که بصورت موفقیت آمیزی در محصولات یا فرایندها تجاری سازی شده اند، می توانند تمامی صنایع را متحول سازند و به طور قابل توجهی کیفیت زندگی میلیون ها انسان را بهبود بخشند. اما مسیر بین یک ایده تا یک محصول یا فرآیند تجاری موفقیت آمیز، بسیار طولانی است. خصوصا در مورد نوآوری های فناوری نانو، مرحله تحقیق و توسعه روند نسبتا طولانی تری دارد. به علاوه، پیش بینی مدت زمان دقیق این مرحله دشوار است، و این حتی اگر ایده ای موفقیت آمیز باشد، بصورت شفاف مشخص نیست. مرحله طولانی تحقیق وتوسعه، نه تنها شامل سرمایه گذاری قابل توجهی در زمان و تلاش است؛ بلکه نیازمند سرمایه گذاری مالی بسیار زیادی نیز می باشد، زیرا در طی این پروسه هیچ درآمدی برای جبران هزینه ها وجود ندارد.
دریافت فایل PDF مقاله
واحد آموزش شرکت فناوریهای پیشرفته آسیا با همکاری معاونت پژوهشی دانشگاه شهرکرد جهت آشنایی دانشجویان فنی و مهندسی با فناوری نانو، اقدام به برگزاری سمینار علوم و فناوری نانو نموده اند.
در این سمینار دانشجویان با مبانی فناوری نانو، تجهیزات اندازه گیری در مقیاس نانو، نانومواد و نانوذرات، کاربردهای فناوری نانو، پنجمین مسابقه ملی فناوری نانو و فعالیت های ستاد ویژه توسعه فناوری نانو نهاد ریاست جمهوری آشنا می شوند.
در این سمینار که در تاریخ 25/01/1394 به مدت 4 ساعت در دانشکده فنی مهندسی دانشگاه شهرکرد برگزار خواهد شد، مهندس مجتبی فدایی مدیرعامل شرکت فناوریهای پیشرفته آسیا و مدرس ستاد توسعه فناوری نانو نهاد ریاست جمهوری سخنرانی خواهند کرد.
خبر برگرفته از: سایت جامع آموزش فناوری نانو
معیار INES، معیاری جهانی برای تبادل اطلاعات مربوط به شدت و ایمنی رویدادهای هسته ای و پرتویی و پیامدهای آن، به روش یکسان با مردم است.
جهت آشنایی با این معیار، این فایل را مطالعه کنید. دریافت
دولت فدرال ایالات متحده میلیاردها دلار در بخش علوم نانو صرف کرده است. آزمایشگاههای ملی مانند NASA، Oak Ridge، Argonne، Lawrence Berkeley، Los Alamos، Sandia، و Brookhaven در حال هدایت تحقیقات و پروژههای توسعهای متعدد در خصوص نانومواد هستند. در بسیاری از موارد، توسعه و تجاریسازی محصولات جدید مبتنی بر نانومواد همکاری تحقیقاتی بین آزمایشگاههای تحقیقاتی فدرال و صنعت را شامل خواهد شد. این همکاریهای فنی بهطور کلی تحت قراردادهای 2CRADA's هدایت میشود. در سال ۱۹۸۶، کنگره ایالات متحده آمریکا برای اصلاح لایحه اصلی نوآوری فناوری Stevenson-Wydler مصوبه سال ۱۹۸۰، لایحه انتقال فناوری فدرال را تصویب کرد و «توافقنامههای همکاری تحقیقات و توسعه» موسوم به CRADA ایجاد شد. تحت سیستم CRADA، آزمایشگاههای فدرال تجهیزات یا پرسنل را تامین میکنند، در حالی که پیمانکاران و بهطور کلی شرکتهای تجاری خصوصی مشترکاً سرمایه لازم را برای تجاریسازی فناوری، که بهوسیله آزمایشگاههای فدرال انجام میشود، تامین میکنند. پس از پذیرفتن CRADA، همکاری بین آزمایشگاههای فدرال و صنایع خصوصی تعاملیتر شد و اختراعات موفقیتآمیز زیادی انجام گرفت. برخلاف مدل لایحه 3Bayh-Dole که در آن دولت بودجه دانشگاهها و صنایع خصوصی را تامین میکرد، مدلCRADA به دولت (آزمایشگاههای دولتی) اجازه میدهد بهجای بودجه، تجهیزات، تسهیلات یا پرسنل را برای پیمانکاران همکاریکننده با CRADA تامین کند. درنتیجه، حقوق مالکیت معنوی نتایج تحقیق تحت این دو مدل باید کاملاً متفاوت باشد. در این مقاله به سیستم CRADA، آمارهای CRADA، و نظرات موافق و مخالف با این سیستم پرداخته میشود. این مقاله همچنین استدلال میآورد که چرا باید بهمنظور جلوگیری از ایجاد تناقضهای بالقوه در مورد منافع شرکتهای کوچک و بیعدالتی نسبت به آنها، اقدامات پیشگیرانه خاصی اتخاذ شود.
امید فراوانی وجود دارد که قانون اختراعات آمریکا (AIA)، قانونی که در سال 2011 به تصویب رسید، با بهرهگیری از کارآفرینان و شرکتهای آمریکایی و ارائه جایگزینهای مقرونبهصرفه برای دعاوی قضایی پتنت، موجب بهرهوری و پیشبینیپذیری روند ثبت پتنت شود. مفاد این قانون امکانات مالی و ابزارهایی در اختیار اداره پتنت و نشان تجاری ایالات متحده (USPTO) قرار میدهد و این اداره را قادر میسازد بهنحو موثرتری مجوز قانونی صادر کند. هنوز در این زمینه اقدامات زیادی باید انجام بگیرد؛ از این رو، قبل از اینکه تاثیر کامل این قوانین دیده شود، ابتدا باید بهدقت اجرا شوند و نکات مبهم آنها در دادگاههای ایالات متحده مورد بررسی قرار گیرد. تعیین اینکه AIA دقیقاً چگونه روی جامعه فناوری نانو اثر خواهد گذاشت به گذر زمان نیاز دارد. به هر حال، دستاندرکاران فناوری نانو میتوانند با بررسی دقیق مقررات تعیینشده، برای ورود به این فضای جدید پتنت آماده شوند. این مقاله چهار تغییر اساسی این قانون را شرح میدهد: تبدیل سیستم3 first to invent به سیستم First inventor to file 4، هزینههای جدید و وضعیت نهادهای کوچک، امکان بررسی گسترده بعد از واگذاری پتنت، و یک سری تاثیرات ناشناخته بر راهبردهای صدور مجوز برای نهادهای غیرمعمول و خارج از عرف. از آنجا که جزییات اجرای AIA مرتباً در حال تغییر است، نهادهای فناوری نانو باید مراقب باشند همواره در جریان آخرین تغییرات قرار بگیرند.
این مقاله در نشریه ماهنامه فناوری نانو شماره 182 در تاریخ 1391/09/15 به چاپ رسیده است.